Ryglice

Ryglice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

tarnowski

Gmina

Ryglice

Prawa miejskie

1824–1934 i od 2001[1].

Burmistrz

Paweł Augustyn

Powierzchnia

25,15 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności
• gęstość


2836[2]
112,8 os./km²

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

33-160

Położenie na mapie gminy Ryglice
Mapa konturowa gminy Ryglice, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Ryglice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ryglice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ryglice”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Ryglice”
Ziemia49°52′43″N 21°08′14″E/49,878611 21,137222
TERC (TERYT)

1216064

SIMC

0829098

Urząd miejski
Rynek 9
33-160 Ryglice
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ryglice – miasto w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ryglice. Położone około 20 km na południowy wschód od Tarnowa, w pobliżu Tuchowa. Prawa miejskie posiadało w latach 1824–1934 i od 2001 r.

Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 2836 mieszkańców[2].

Położenie

Miasto znajduje się na Pogórzu Ciężkowickim, u północnych podnóży Pasma Brzanki. Przez miejscowość przepływa potok Szwedka i jego dopływy: Rygliczanka i Zalasówka[3].

Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 25,15 km²[4].

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa tarnowskiego.

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1301 r. (osada istniała prawdopodobnie już w XII w.), kiedy to książę Władysław Łokietek ustanowił właścicielami wsi Władysława Burzę i Wawrzyńca Kielanowskiego. W XIV w. w Ryglicach ustanowiono parafię. Znaczny rozwój wsi nastąpił za czasów panowania Kazimierza Wielkiego. Przybyli wówczas pierwsi Żydzi, rozwijały się handel i rzemiosło. W XVII w. rozwój został zahamowany z powodu powodzi, epidemii cholery, najazdów Szwedów, Tatarów i Kozaków. W 1656 roku w Ryglicach pobito Szwedów – na pamiątkę tego wydarzenia potok przepływający przez miasto nosi nazwę Szwedka.

W rzezi galicyjskiej 1846 r. brali udział chłopi z Ryglic i okolicznych wsi (4 osoby zamordowano, 5 zostało aresztowanych przez władze austriackie). W listopadzie 1914 r. do miasta wkroczyły wojska rosyjskie, które okupowały miejscowość do maja 1915 roku. 24 grudnia 1914 na terenie Ryglic miała miejsce bitwa między Rosjanami a wojskami austrowęgierskimi. Kolejna bitwa rozegrała się 2 maja 1915 r. Po I wojnie światowej w okolicy pozostało 86 cmentarzy wojennych, także w Ryglicach[5].

  • Rynek, ratusz
    Rynek, ratusz
  • Rynek, fontanna z pomnikiem Pogórzańska Penelopa
    Rynek, fontanna z pomnikiem Pogórzańska Penelopa
  • Pałac Leśniowskich i Ankwiczów
    Pałac Leśniowskich i Ankwiczów

W czasie II wojny światowej, od maja 1940 r. do czerwca 1941 r., stacjonowały w Ryglicach wojska niemieckie. 22 lipca 1942 r. wszyscy Żydzi z Ryglic (przed wojną mieszkało ich tutaj 412) zostali wywiezieni do getta w Tuchowie, a stamtąd najprawdopodobniej do obozu zagłady w Bełżcu[6]. Wcześniej, w 1940 r., spalona została przez żandarmów z Tarnowa żydowska bożnica. Świadkiem niemal 600-letniej obecności Żydów w Ryglicach pozostał cmentarz (kirkut), który po latach zapomnienia został odnowiony w 2006 r. W 1944 i 1945 r. wojska niemieckie spaliły dużą część miasteczka (m.in. ratusz z wieżą zegarową, XVIII-wieczne zabudowania) oraz wysadziły wszystkie 3 mosty. Ostatnie oddziały opuściły Ryglice 17 stycznia o godzinie 11.30. W czasie II wojny życie straciło niemal 500 obywateli Ryglic (75 Polaków oraz bez mała wszyscy Żydzi). Po wojnie Ryglice otrzymują prąd oraz asfaltowe drogi, natomiast w latach 90. XX w. przeprowadzono gazyfikację i telefonizację całej gminy.

21 września 2008 r. na odnowionym Rynku odsłonięto fontannę z pomnikiem Pogórzańska Penelopa (zwanym pomnikiem emigranta) autorstwa Jacka Kucaby[7].

Demografia

  • Piramida wieku mieszkańców Ryglic w 2014 r.[8].


Zabytki

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].

  • Kościół parafialny
    Kościół parafialny
  • Spichlerz podworski
    Spichlerz podworski
  • Kapliczka św. Jana Nepomucena
    Kapliczka św. Jana Nepomucena

Komunikacja

Przez teren miasta przebiegają następujące drogi powiatowe[10]:

Połączenia autobusowe – realizowane przez Mądeltrans:

Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Tuchowie.

Sport

  • Klub Sportowy Ryglice – sekcja piłki nożnej[11] siatkówki oraz sekcja biegowa.

Współpraca międzynarodowa

Miasta i gminy partnerskie: Węgry TörökszentmiklósWęgry[potrzebny przypis]

  • Cmentarz wojenny nr 167
    Cmentarz wojenny nr 167
  • Dawna zabudowa
    Dawna zabudowa
  • Kirkut
    Kirkut

Przypisy

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 2000 r. w sprawie nadania statusu miasta miejscowościom i określenia ich granic oraz zmiany granic niektórych miast (Dz.U. z 2000 r. nr 117, poz. 1231)
  2. a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-28] .
  3. Pogórze Ciężkowickie i Strzyżowskie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 978-83-7605-211-3.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 26 lipca 2013, ISSN 1505-5507 .
  5. szablon.
  6. Pinkas Hakehillot Polin: Ryglice, Poland.
  7. Notatka w tygodniku TEMI. [dostęp 2009-09-29].
  8. Ryglice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  9. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01] .
  10. Informacja na oficjalnej stronie gminy. [dostęp 2009-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-11)].
  11. 90minut.pl [dostęp 2010-10-22].

Linki zewnętrzne

  • Ryglice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 87 .
  • Opis na stronie gminy
  • ryglice-okolice.pl
  • p
  • d
  • e
Gmina Ryglice
Miasta
  • Ryglice
Wsie
Integralne
części wsi
  • Bucze
  • Budaki
  • Chybie
  • Cyganówka
  • Czarna Wieś
  • Dolce
  • Gilowa
  • Głęboczka
  • Góry (Kowalowa)
  • Góry (Lubcza)
  • Góry (Wola Lubecka)
  • Granice
  • Koniec od Ryglic
  • Koniec od Szynwałdu
  • Koniowa
  • Kozłówek
  • Liciąż Mała
  • Liciąż Wielka
  • Łazy
  • Małe Lipie
  • Na Górach
  • Nadole Północne
  • Nadole Południowe
  • Nagórze Północne
  • Nagórze Południowe
  • Piekło
  • Podkościele (Lubcza)
  • Podkościele (Zalasowa)
  • Podlesie (Bistuszowa)
  • Podlesie (Kowalowa)
  • Podlesie (Uniszowa)
  • Podlesie (Zalasowa)
  • Pola
  • Pole
  • Przymiarki
  • Pusta Góra
  • Stawiska
  • Środki
  • Świnia Góra
  • W Dolnym Dole
  • Wielkie Lipie
  • Wieś Dolna
  • Wieś Górna
  • Wolniki
  • Wołowa
  • Wymyśle
  • Zadziela

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Ciężkowice
  • Radłów
  • Ryglice
  • Tuchów
  • Wojnicz
  • Zakliczyn
  • Żabno
Gminy wiejskie
  • Gromnik
  • Lisia Góra
  • Pleśna
  • Rzepiennik Strzyżewski
  • Skrzyszów
  • Szerzyny
  • Tarnów
  • Wierzchosławice
  • Wietrzychowice

Herb powiatu tarnowskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat tarnowski (1920–1975) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 i 1945–75)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1945–54 i 1973–75)
  • Ciężkowice
  • Gromnik
  • Gumniska (do 1954)
  • Klikowa (do 1951)
  • Lisia Góra
  • Łęg Tarnowski (od 1951)
  • Mościce (do 1954)
  • Pleśna
  • Radłów (od 1973)
  • Ryglice
  • Skrzyszów (od 1973)
  • Tarnów (od 1973)
  • Tuchów
  • Wierzchosławice
Gromady
(1954–72)
  • Bistuszowa-Uniszowa (1954–57)
  • Bobrowniki Małe (1954–59)
  • Bogoniowice (1954–57)
  • Bogumiłowice (1954–72)
  • Bruśnik (1954–72)
  • Brzozowa (1954–62)
  • Ciężkowice (1954–72)
  • Dąbrówka Tuchowska (1954–72)
  • Gromnik (1954–72)
  • Janowice (1954–72)
  • Jastrzębia (1954–72)
  • Jodłówka Tuchowska (1954–61)
  • Joniny (1954–61)
  • Karwodrza (1954–61)
  • Krzyż (1954–57)
  • Lichwin (1954–59)
  • Lisia Góra (1954–72)
  • Lubcza ( 1958–72)
  • Łęg Tarnowski (1954–72)
  • Łękawica (1954–61)
  • Łowczów (1954–61)
  • Łukowa (1954–59)
  • Meszna Opacka (1954–59)
  • Niedomice (1954–72)
  • Pleśna (1954–72)
  • Pogórska Wola (1954–61)
  • Radlna (1954–59)
  • Radłów (1954–72)
  • Ryglice (1954–72)
  • Rzepiennik Marciszewski (1954–57)
  • Rzuchowa (1954–59)
  • Siedliska (1954–68)
  • Siemiechów (1954–61)
  • Siemiechów (1962–72)
  • Skrzyszów (1954–72)
  • Szczepanowice (1954–61)
  • Szynwałd (1954–72)
  • Tarnowiec (1954–72)
  • Tuchów (1961–72)
  • Wierzchosławice (1954–72)
  • Wola Rzędzińska (1954–72)
  • Zaczarnie (1954–59)
  • Zalasowa (1954–60)
  • Zborowice (1954–59)
  • Zbylitowska Góra (1954–61)
  • Zgłobice (1961–72)
  • Żukowice Nowe (Nowe Żukowice) (1954–72)
  • Żukowice Stare (1954–59)
Gminy (1939–45)
Miejskie
Wiejskie
  • Bolesław (←→)
  • Borzęcin (←→)
  • Ciężkowice
  • Czchów (←→)
  • Dąbrowa (←→)
  • Dębno (←→)
  • Gręboszów (←→)
  • Gromnik
  • Gumniska
  • Iwkowa (←→)
  • Klikowa
  • Lisia Góra
  • Mędrzechów (←→)
  • Mościce
  • Okocim (←→)
  • Otfinów (←→)
  • Pleśna
  • Radgoszcz (←→)
  • Radłów (←→)
  • Ryglice
  • Szczepanów (←→)
  • Szczucin (←→)
  • Szczurowa (←→)
  • Tuchów
  • Uszew (←→)
  • Wierzchosławice
  • Wietrzychowice (←→)
  • Wojnicz (←→)
  • Zakliczyn (←→)
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.