Japon Yeni Yılı

Japon Yeni Yılı
Kadomatsu
Resmî adı	Shōgatsu veya Oshogatsu
Diğer adı	Yeni yıl
Ülke	Japonya
Türü	Kültürel
Önemi	Yeni yıl kutlamaları
Başlama	31 Aralık
Bitiş	4 Ocak
Tarih	1 Ocak
Bağlantılı günler	Yeni Yıl, Çin Yeni Yılı, Kore Yeni Yılı, Tết, Tsagan Sar, Losar

Japon Yeni Yılı (Japonca: 正月 Shōgatsu) Japon geleneklerine göre düzenlenen yeni yıl festivalidir. Resmi Japon Yeni Yılı, 1873 yılından bu yana Gregoryen takvimi gereği her yıl 1 Ocak'ta Yeni Yıl Günü'nde (元日 Ganjitsu) kutlanmaktadır. Bununla birlikte, geleneksel Japon Yeni Yılı kutlamaları, çağdaş Çin, Kore ve Vietnam Yeni Yılı ile aynı gün hala işaretlenmiştir.

Japon Yeni Yılı kutlamaları sırasında geleneksel olarak osechi-ryōri (御節料理 veya お節料理) yenilmektedir.

Japonya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Tarih

Meiji döneminden önce, Japon Yeni Yılı'nın tarihi, ay-güneş takviminin Japonca versiyonlarına (sonuncusu Tenpō takvimiydi ) ve Jōkyō takviminden önce de Çin versiyonuna dayanıyordu. Ancak 1873'te, Meiji Restorasyonundan beş yıl sonra, Japonya Gregoryen takvimini benimsedi ve Ocak ayının ilk günü Japonya'da resmi ve kültürel Yeni Yıl Günü oldu.

Geleneksel yemek

Japonlar, Yeni Yıl kutlamaları sırasında osechi-ryōri adı verilen ve genellikle osechi olarak kısaltılan çeşitli yemekler yerler. Bu yemeklerin çoğu tatlı, ekşi ya da kurutulmuş olduğundan, soğutulmadan saklanabilirler: Mutfak gelenekleri, evlerde buzdolabının bulunmadığı ve çoğu mağazanın tatil nedeniyle kapalı olduğu bir zamana kadar uzanır. Osechi'nin pek çok çeşidi vardır ve bir bölgede yenen bazı yiyecekler başka yerlerde yenilmez (hatta uğursuz veya yasak olarak kabul edilir). Bir diğer popüler yemek ise, Japonya'nın çeşitli bölgelerinde farklılık gösteren, mochi pirinç keki ve diğer malzemelerle yapılan bir çorba olan ozōni . Ayrıca ōmisoka'da (Yılbaşı Gecesi ) toshikoshi soba adı verilen karabuğday eriştesini yemek de çok yaygındır. Bugün Japon olmayan yiyeceklerin yanı sıra sashimi ve suşi de sıklıkla yeniyor. Aşırı çalışan mideyi dinlendirmek için, jinjitsu olarak bilinen Ocak ayının yedinci gününde seven-herb rice soup (七草粥, nanakusa-gayu) hazırlanır.

Moçi

Bir başka gelenek de rice cakes (mochi) yapıp yemektir. Buharda pişirilmiş sticky rice (mochigome) usu ahşap bir kaba konur ve bir kişi tarafından suyla hafifçe vurulurken, başka bir kişi de büyük bir tahta tokmak ile ona vurur. Pirinci ezerek yapışkan beyaz bir hamur tatlısı oluşturur. Bu yılbaşından önce yapılır ve Ocak ayının başında yenir.

Mochi, üzerine tangerine (daidai) yerleştirilmiş iki yuvarlak mochi kekinden oluşan, kagami mochi adı verilen bir Yeni Yıl dekorasyonuna dönüştürülür. Daidai isminin "birkaç nesil" anlamına gelmesi nedeniyle uğurlu olduğu düşünülüyor.

Zil çalmak

31 Aralık gece yarısı, Japonya'nın dört bir yanındaki Budist tapınakları, Budist inancındaki 108 dünyevi ayartmayı simgelemek ve duyu ve duyguyla ilgili 108 dünyevi arzudan kurtulmak için çanlarını toplam 108 kez (Joya no Kane (除夜の鐘) çalar) çalar. her Japon vatandaşında. Önemli bir cazibe merkezi Tokyo'daki İzlenen Gece Çanıdır. Geleneksel bir Japon inancı, zil çalmanın geçen yılın günahlarından arınabileceğidir. Zil ayın 31'inde ve gece yarısından sonra 107 kez çalınır.

Nenga

Aralık sonu ve Ocak başı, Japon postaneleri için en yoğun dönemlerdir. Japonların, Batı'nın Noel kartları gönderme geleneğine benzer şekilde, arkadaşlarına ve akrabalarına New Year's Day postcards (年賀状, nengajō) gönderme geleneği vardır. Asıl amaç, uzaktaki arkadaşlarına ve akrabalarına kendisi ve yakın ailesi hakkında haberler vermek, sık sık görüşmediği kişilere onun hayatta ve iyi olduğunu söylemekti.

Bu selamların gönderilmesi, 1 Ocak'ta ulaşacak şekilde zamanlandı. Postane, kartların nengajō kelimesiyle işaretlenmesi ve Aralık ortası ile yıl sonundan birkaç gün önce postalanması durumunda o gün teslimatı garanti eder. Bunları zamanında teslim etmek için postane genellikle öğrencileri yarı zamanlı olarak işe alır.

Yıl içerisinde ailede bir ölüm meydana geldiğinde bu kartpostalları göndermekten kaçınmak adettendir. Bu durumda, bir aile üyesi basit bir mourning postcard (喪中葉書, mochū hagaki) göndererek arkadaşlarına ve akrabalarına, ölen kişiye duyulan saygıdan dolayı Yeni Yıl kartı göndermemeleri gerektiğini bildirir.

İnsanlar nengajō'larını birçok kaynaktan alırlar. Kırtasiyeciler önceden basılmış kartlar satarlar. Bunların çoğunun tasarımında, geleneksel selamlamalarda veya her ikisinde de Yeni Yıl Çin burcu bulunur. Çin burcunun 12 yıllık bir döngüsü vardır. Her yıl bir hayvanla temsil edilir. Hayvanlar sırasıyla: Sıçan, Öküz, Kaplan, Tavşan, Ejderha, Yılan, At, Keçi, Maymun, Horoz, Köpek ve Domuzdur . 2020, Fare yılıydı ve döngünün en son başlangıcıydı. Snoopy (2006) gibi ünlü karakterler ve Mickey ve Minnie Mouse (2008) gibi diğer çizgi film karakterleri, ünlü yıllarında özellikle popüler oldu.

Adresleme genellikle elle yapılır ve kişinin el yazısını göstermesi için bir fırsattır (bkz. shodō ). Kartpostallarda gönderenin kişisel mesaj yazabileceği boşluklar bulunabilir. Boş kartlar mevcuttur, böylece insanlar kendi kartlarını elle yazabilir veya çizebilirler. Geleneksel mesajların ve yıllık hayvanın yer aldığı lastik pullar büyük mağazalarda ve diğer satış noktalarında satılıyor ve birçok kişi kişisel tebrikler için mürekkep fırçaları satın alıyor. Özel baskı cihazları, özellikle el sanatları ile uğraşan kişiler arasında popülerdir. Bilgisayar yazılımı aynı zamanda sanatçıların kendi tasarımlarını oluşturup basmalarına da olanak tanır. Yazacak yüzlerce kartı olan çok sosyal bireyler matbaalara giderek kısa mesajlarla hazırlanmış çok çeşitli kartlar arasından seçim yapabilir, böylece gönderenin yalnızca onlara hitap etmesi gerekir. E-postanın her yerde bulunmasına rağmen, genç nesil neredeyse hiç kart göndermese de nengajō hala popülerliğini koruyor. Dijital selamlaşmaları cep telefonları aracılığıyla yapmayı tercih ediyorlar ve son yıllarda toplum giderek daha geniş bir kitle tarafından dijital selamlaşmaları kabul etmeye başladı.

Geleneksel selamlar şunları içerir:

• kotoshi mo yoroshiku o-negai-shimasu (今年もよろしくお願いします, 'Gelecek yılda tekrar iyiliğinizi umuyorum')
• (shinnen) akemashite o-medetō-gozaimasu ((新年)あけましておめでとうございます, 'Yeni Yılın şafağında size mutluluklar]')
• kinga shinnen (謹賀新年, ' Mutlu yıllar')
• gashō (賀正, Ocak aynı kutlamak için)
• shoshun/hatsuharu (初春, ' erken bahar'; geleneksel ay takviminde bir yıl baharın başlarında başlar)
• geishun (迎春, baharı karşılamak)

Otoshidama

Yılbaşı gününde Japon halkının otoshidama [ja] olarak bilinen bir geleneği vardır. yetişkin akrabaların çocuklara para verdiği yer. Shūgi-bukuro veya Çin hóngbāo'suna ve İskoç el çantasına benzer şekilde pochibukuro adı verilen küçük süslü zarflarda dağıtılır. Edo döneminde büyük mağazalar ve varlıklı aileler, etrafa mutluluk yaymak için küçük bir paket mochi ve bir mandalina dağıtırlardı. Verilen paranın miktarı çocuğun yaşına bağlıdır, ancak birden fazla çocuk varsa genellikle aynıdır, böylece kimse küçümsenmiş hissetmez. 5.000 Yen'in (yaklaşık 50 ABD Doları) üzerinde miktarların verilmesi alışılmadık bir durum değildir.

Şiir

Yeni Yıl gelenekleri aynı zamanda haiku (17 heceli, beş, yedi ve beşerli üç satırdan oluşan şiirler) ve renga (bağlantılı şiir) dahil olmak üzere Japon şiirinin bir parçasıdır. Yukarıdaki geleneklerin tamamının haikuya kigo (mevsim kelimeleri) olarak dahil edilmesi uygun olacaktır. Ayrıca "ilk güneş " (hatsuhi ) veya "ilk gün doğumu ", "ilk kahkaha " (waraizome —Yeni yıla bir gülümsemeyle başlamak) gibi Yeni Yılın "ilk"lerinin çoğunu kutlayan haikular da vardır. iyiye işaret) ve ilk rüya ( hatsuyume ). Geleneksel Yeni Yıl, şu anki tarihten daha geç bir yılda olduğundan, bunların çoğunda baharın başlangıcından bahsediliyor.

Haiku, Yeni Yıl Kartpostalının yanı sıra "ilk harf"ten ( hatsudayori - ilk harf alışverişi anlamına gelir), "ilk kaligrafiden " (kakizome ) ve "ilk fırçadan" (fude hajime ) bahsedebilir.

Takarabune

Yeni Yılın ilk üç gününde Yedi Şanslı Tanrı'nın Takarabune veya Hazine Gemisi ile göklerde insan limanlarına pilotluk yaptığı söylenir.^[1] Geminin resmi, geleneksel Japon Yeni Yılı kutlamalarının önemli bir parçasını oluşturur.^[2]

Oyunlar

Birçok Yeni Yıl oyununu oynamak da gelenekseldi. Bunlar arasında hanetsuki, takoage (uçurtma uçurma ), koma (topaç ), sugoroku, fukuwarai (gözleri bağlı bir kişinin gözler, kaşlar, burun ve ağız gibi yüzün kağıt kısımlarını kağıttan bir yüze yerleştirmesi) ve karuta (Japon oyun kartları).

Eğlence

Yıl sonu ve yıl başı eğlencesi olarak oluşturulan birçok gösteri var ve bazıları düzenli gösterilerin özel bir versiyonu. Onlarca yıldır, Yeni Yıl Arifesinde NHK'da yayınlanan Kōhaku Uta Gassen TV şovunu izlemek bir gelenek haline geldi. Gösteride, popüler müzik sanatçılarının birbirleriyle yarıştığı kırmızı ve beyaz iki takım yer alıyor.

Spor

Yeni Yıl Günü'nde ulusal futbol eleme turnuvası olan İmparator Kupası'nın finali. Final 1969'dan beri yılbaşında yapılıyor ve genellikle NHK'da yayınlanıyor.

Japonya'da Pride FC ve Dream gibi karma dövüş sanatları organizasyonları Yılbaşı Gecesi etkinlikleri düzenlerken, Rizin Dövüş Federasyonu da kurulduğu 2015 yılından bu yana Yılbaşı Gecesi etkinlikleri düzenliyor.

Beethoven'ın Dokuzuncusu

Beethoven'ın Dokuzuncu Senfonisi, koro eşliğinde, geleneksel olarak Yeni Yıl sezonunda Japonya'nın her yerinde icra edilir. Örneğin Aralık 2009'da Japonya'da çeşitli büyük orkestralar ve korolar tarafından senfoni 55 kez seslendirildi.^[3]

Dokuzuncu , Birinci Dünya Savaşı sırasında Bandō savaş esiri kampında tutulan Alman mahkûmlar tarafından Japonya'ya tanıtıldı.^[4] Japon orkestraları, özellikle NHK Senfoni Orkestrası, 1925'te senfoniyi icra etmeye başladı. İkinci Dünya Savaşı sırasında İmparatorluk hükümeti, Japon milliyetçiliğine bağlılığı teşvik etmek için Yeni Yıl Arifesi de dahil olmak üzere senfoni performanslarını teşvik etti. </link>^{[ kaynak belirtilmeli ]} Savaştan sonra, Japonya'nın yeniden inşası sırasında ekonomik olarak zor günler geçiren orkestralar ve korolar, müziğin halk arasındaki popülerliği nedeniyle parçanın Yeni Yıl civarında icra edilmesini teşvik etti. 1960'lı yıllarda yılbaşında yerel koro ve orkestraların da katılımıyla senfoni icraları yaygınlaşarak günümüze kadar devam eden bir geleneğin oluşmasına neden olmuştur.^[5]

Küçük Yeni Yıl

Aynı zamanda, geleneksel olarak yeni yılın ilk dolunayını ilk ayın 15. gününde (yaklaşık Şubat ortası) kutlayan Little New Year (小正月, koshōgatsu) festivali de vardı. Bu, çeşitli açılardan 15 Ocak civarında kutlandı. ^{[ açıklama gerekli ]} Koshōgatsu'nun ana olayları, bereketli bir hasat için dua eden ayinler ve uygulamalardır; rice gruel with adzuki beans (小豆粥, azukigayu) geleneksel olarak sabahları yenir ve pirinç yulaf ezmesi kehanet törenine katılır. Yeni Yıl süsleri bu tarih civarında indirilir ve Sagichō veya Dondoyaki ateşinde yakılır ve bazı tapınaklarda Tōrin-in gibi etkinlikler düzenlenir.

Japon Ay Yeni Yılı

Okinawa Eyaleti ve Kagoshima Eyaletindeki Amami Adaları da dahil olmak üzere Japonya'nın bazı bölgeleri, Ay Yeni Yılını ay takviminin ilk gününde (Gregoryen takvimine göre baharın ilk günü, Şubat ayında) kutlarlardı.^[6] Günümüzde yeni yıl 1 Ocak olarak kabul edildiğinden, ay yeni yılını kutlamak çok nadirdir.

Ayrıca bakınız

• Ōmisoka, Japonya'da yılbaşı kutlaması
• İlk gün doğumu
• Hatsumōde, Japon Yeni Yılının ilk Şinto tapınağı ziyareti
• Önemli Somut Olmayan Halk Kültürel Varlıklarının Listesi
• Japonya'nın gelenekleri ve görgü kuralları
• Japon festivalleri
• Japon takvimi
• Japon mutfağı
• Yılbaşı
• Toso, baharatlı tıbbi sake
• Namahage
• Asya'nın diğer bölgelerinde Ay Yeni Yılı kutlamaları:
  • Çin Yeni Yılı (Bahar Şenliği)
  • Kore Yeni Yılı (Seollal)
  • Moğol Yeni Yılı (Tsagaan Sar)
  • Tibet Yeni Yılı (Losar)
  • Vietnam Yeni Yılı (Tết Nguyên Đán)
• Nisan ayında gerçekleşen benzer Asya Ay-Güneş Yeni Yılı kutlamaları:
  • Burma Yeni Yılı (Thingyan)
  • Kamboçya Yeni Yılı (Chaul Chnam Thmey)
  • Lao Yeni Yılı (Pii Mai)
  • Sri Lanka Yeni Yılı (Aluth Avuruddu)
  • Tayland Yeni Yılı (Songkran)

Kaynakça

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta New Year celebrations in Japan ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur