Walter Kraft
 | |
| Imię i nazwisko | Walter Wilhelm Johann Kraft |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 czerwca 1905 |
| Pochodzenie | niemieckie |
| Data i miejsce śmierci | 9 maja 1977 |
| Instrumenty | organy |
| Gatunki | |
| Zawód | kompozytor, organista |
Walter Wilhelm Johann Kraft[1] (ur. 9 czerwca 1905 w Kolonii, zm. 9 maja 1977 w Amsterdamie[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i organista.
Życiorys
Uczył się w konserwatorium w Hamburgu u Otto Rebberta (fortepian) i Karla Hannemanna (organy), następnie był uczniem Paula Hindemitha w Hochschule für Musik w Berlinie[2][3]. Pełnił funkcję organisty w kościele św. Marka w Hamburgu (1924–1927), Lutherkirsche w Altonie (1927–1929) i w kościele Mariackim w Lubece (od 1929)[2][3]. Od 1947 uczył gry na organach w Musikhochschule we Fryburgu Bryzgowijskim, w latach 1950–1955 był dyrektorem Schleswig-Holsteinischen Musikakademie w Lubece[1][2][3]. Zginął w pożarze hotelu Polen w Amsterdamie.
Twórczość
Ceniony jako organista improwizator oraz wykonawca muzyki barokowej[2][3]. Dokonał nagrań płytowych dzieł organowych J.S. Bacha i Dietricha Buxtehudego[2]. Skomponował m.in. oratoria Christus (1942–1943), Die Bürger von Calais (1953–1954), Lübecker Totentanz (1954) i Die Gemeinschaft der Heiligen (1956–1957), mszę (1966), Laudatio 71 na recytatora, chór, 5 grup instrumentów dętych, dzwony, perkusję i organy (1971)[3].
Przypisy
- ↑ a b c Deutsche Biographische Enzyklopädie. T. 6. Kraatz – Menges. München: K. G. Saur, 2006, s. 345. ISBN 978-3-598-25036-1.
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 185. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1950. ISBN 978-0-02-865528-4.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3926880
