Pietro Francesco Galleffi

Pietro Francesco Galleffi

Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	27 października 1770 Cesena
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1837 Rzym
Miejsce pochówku	?↗
Kamerling
Okres sprawowania	20 grudnia 1824–18 czerwca 1837
Prefekt Kongregacji Dyscypliny Zakonnej
Okres sprawowania	1817–1820
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	31 sierpnia 1819 arcybiskup tytularny Damascus
Sakra biskupia	12 września 1819
Kreacja kardynalska	11 lipca 1803 Pius VII
Multimedia w Wikimedia Commons

Pietro Francesco Galleffi (ur. 27 października 1770 w Cesenie, zm. 18 czerwca 1837 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Był krewnym papieża Piusa VI, jednak nominację kardynalska otrzymał dopiero od jego następcy Piusa VII na konsystorzu 11 lipca 1803. W tym samym roku został też opatem komendatoryjnym Subiaco. W 1809 został internowany przez wojska napoleońskie i wywieziony do Francji. Cesarz Napoleon Bonaparte zabronił mu (podobnie jak kilkunastu innym kardynałom) noszenia oznak godności kardynalskiej. 1810-14 więziono go w Sedanie. Powrócił do Rzymu wraz z Piusem VII w 1814 i w następnych latach sprawował szereg funkcji kościelnych. Był kamerlingiem Kolegium Kardynałów (1814-18), prefektem Świętej Kongregacji Dyscypliny Zakonnej (1817-20), archiprezbiterem bazyliki watykańskiej (od 1820), prefektem Trybunału Sygnatury łaski (1823-24) i kamerlingiem Świętego Kościoła Rzymskiego (od 1824). Z racji pełnienia tej ostatniej funkcji odgrywał znaczącą rolę podczas konklawe 1829 i Konklawe 1830–1831. W 1819 konsekrowano go na tytularnego arcybiskupa Damaszku. Stopniowo wzrastała też jego ranga w Kolegium Kardynalskim. W 1820 został kardynałem-biskupem Albano, a w 1830 jako subdziekan św. Kolegium objął diecezję podmiejską Porto e Santa Rufina e Civitavecchia. Arcykanclerz Uniwersytetu Rzymskiego. Zmarł w wieku niespełna 67 lat.

Bibliografia

• GALLEFFI, Pierfrancesco (1770-1837)