Język nalca
Obszar | Papua (Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 16 tys. (2013) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | nlc | ||
IETF | nlc | ||
Glottolog | nalc1240 | ||
Ethnologue | nlc | ||
BPS | 0949 2 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język nalca (a. nalja, naltje, naltya)[1], także: hmanggona (a. hmonono)[1][2], kimjal (a. kimyal)[1] – język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, w północnym rejonie gór wschodnich. Według danych z 2013 roku posługuje się nim 16 tys. osób[1].
Należy do grupy języków mek(inne języki)[3]. Nazwa mek (oznaczająca wodę lub rzekę) określa szereg pokrewnych języków i kultur w tym regionie[4]. Nazwę kimyal dzieli z językiem korupun (zwanym również korapun lub kimyal)[3][5].
Jego użytkownicy znają również język indonezyjski. Zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Nalca, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Zulyani Hidayah: Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia. Jakarta: Pustaka LP3ES, 1997, s. 95, 296. ISBN 978-979-8391-64-4. OCLC 51983649. [dostęp 2022-08-09]. (indonez.).
- ↑ a b Simeon Itlay: Kebudayaan Jayawijaya dalam pembangunan bangsa. Jakarta: Pustaka Sinar Harapan, 1993, s. 104. ISBN 978-979-416-254-5. OCLC 30096490. [dostęp 2022-07-17]. (indonez.).
- ↑ Orientation – Eipo. everyculture.com. [dostęp 2022-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-01)]. (ang.).
- ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Korupun-Sela, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).