Hermann Nothnagel

Hermann Nothnagel

Data i miejsce urodzenia	28 września 1841 Alt-Lietzegöricke
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1962 Wiedeń
profesor nauk medycznych
Specjalność: interna
Alma Mater	Uniwersytet w Berlinie
Habilitacja	1866 Uniwersytet Albrechta w Królewcu
Profesura	1882
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Albrechta w Królewcu Uniwersytet w Jenie Uniwersytet Wiedeński
Multimedia w Wikimedia Commons

Carl Wilhelm Hermann Nothnagel (ur. 28 września 1841 w Alt-Lietzegöricke, zm. 7 lipca 1905 w Wiedniu) – niemiecki internista, profesor chorób wewnętrznych w klinikach w Jenie i Wiedniu.

Po raz pierwszy w 1876 roku opisał nieregularne tętno występujące u osób z migotaniem przedsionków, które nazwał "delirium cordis".

Poszedł w ślady ojca i studiował medycynę w Berlinie, gdzie był uczniem Ludwiga Traubego i Rudolfa Virchowa. W latach 1865-1868 był asystentem Ernst Viktor von Leydena w Królewcu, gdzie w roku 1866 habilitował się. W 1882 roku przeniósł swoją działalność do Wiednia gdzie aż do śmierci był profesorem w klinice uniwersyteckiej w Wiedniu.

Był odkrywcą dwóch rzadkich chorób:

• zespół Nothnagela I - schorzenie charakteryzujące się bladością i pieczeniem skóry, a także zwężeniem naczyń, występującym po ekspozycji na zimno
• zespół Nothnagela II - porażenie nerwu okoruchowego i ataksja móżdżkowa spowodowane schorzeniem w obrębie jąder mózgowych i konarów móżdżku

Linki zewnętrzne

• Carl Wilhelm Hermann Nothnagel w bazie Who Named It (ang.)