Dynastia walentyniańska
Dynastia walentyniańska – dynastia panująca we wschodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-378 i w zachodnim Cesarstwie Rzymskim w latach 364-392[1]. Ich rządy we wschodniej części państwa zakończyły się śmiercią cesarza Walensa w 378 w bitwie pod Adrianopolem z Wizygotami. W zachodniej części cesarstwa po śmierci Walentyniana II (392) rządy objął mąż jego siostry Teodozjusz I Wielki.
Cesarze rzymscy z dynastii walentyniańskiej
- Walentynian I 364-375 (na Zachodzie)
- Walens 364-378 (na Wschodzie)
- Gracjan 375-383 (współcesarz od 367 do na Zachodzie)
- Walentynian II 375-392 (na Zachodzie)
Przypisy
- ↑ Valentinian Dynasty. sites.google.com. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
Bibliografia
- Słownik cesarzy rzymskich, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2001, s. 278-295.
- Aleksander Krawczuk, Poczet Cesarzy Rzymskich. Dominat, Warszawa: Iskry 1991.
- Norman H. Baynes: The Dynasty of Valentinian and Theodosius the Great. Archive.org, 1911. [dostęp 2017-03-15]. (ang.).
- p
- d
- e
Cesarze rzymscy
- pięciu dobrych cesarzy
- august (tytuł)
- cezar (tytuł)
Dynastia julijsko-klaudyjska |
|
---|---|
Rok czterech cesarzy | |
Flawiusze | |
Dynastia Antoninów |
|
Bez dynastii |
|
Sewerowie |
|
Kryzys wieku III |
|
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska |
|
Dynastia walentyniańska |
|
Dynastia teodozjańska |
|
Cesarstwo zachodniorzymskie |
|