Calliophis

Calliophis[1]
J.E. Gray, 1835[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – Calliophis nigrescens
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Elapoidea

Rodzina

zdradnicowate

Rodzaj

Calliophis

Typ nomenklatoryczny

Calliophis gracilis J.E. Gray, 1835

Synonimy
  • Maticora J.E. Gray, 1835[2]
  • Gongylocormus Fitzinger, 1843[3]
  • Pseudelaps Fitzinger, 1843[3]
  • Doliophis Girard, 1857[4]
  • Helminthoelaps Jan, 1858[5]
  • Adeniophis Peters, 1871[6]
Gatunki

zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Calliophis – rodzaj jadowitych węży z rodziny zdradnicowatych (Elapidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Indie, Sri Lanka, Bangladesz, Mjanma, Laos, Kambodża, Wietnam, Tajlandia, Malezja, Singapur, Brunei Indonezja i Filipiny)[7][8].

Systematyka

Etymologia

  • Calliophis: gr. καλλος kallos „piękno”, od καλος kalos „piękny”[9]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[10].
  • Maticora: etymologia nieznana, J.E. Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[2]. Gatunek typowy: Maticora lineata J.E. Gray, 1834 (= Aspis intestinalis Laurenti, 1768).
  • Gongylocormus: gr. γογγυλος gongulos „zaokrąglony, okrągły”[11]; κορμος kormos „pień, kłoda”[12]. Gatunek typowy: Elaps bivirgatus F. Boie, 1827.
  • Pseudelaps: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[13]; rodzaj Elaps Schneider, 1801. Gatunek typowy: Elaps furcatus Schneider, 1801 (= Aspis intestinalis Laurenti, 1768).
  • Doliophis: gr. δολιος dolios „przebiegły, chytry”, od δολος dolos „chytrość”[14]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[10]. Gatunek typowy: Elaps bivirgatus F. Boie, 1827.
  • Helminthoelaps: gr. ἑλμινς helmins, ἑλμινθος helminthos „robak”[15]; ελοψ elops, ελοπος elopos „niemy”, tu w znaczeniu „jakiś rodzaj węża”[16]. Gatunek typowy: Elaps bivirgatus F. Boie, 1827.
  • Adeniophis: gr. αδην adēn, αδενος adenos „gruczoł”[17]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[10]. Gatunek typowy: Callophis furcatus var. nigrotaeniatus Peters, 1863 (= Aspis intestinalis Laurenti, 1768).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

  • Calliophis beddomei
  • Calliophis bibroni
  • Calliophis bivirgatus – matikora niebieska[18]
  • Calliophis castoe
  • Calliophis gracilis – wysmuklica malajska[19]
  • Calliophis haematoetron
  • Calliophis intestinalis
  • Calliophis maculiceps
  • Calliophis melanurus
  • Calliophis nigrescens
  • Calliophis salitan

Przypisy

  1. Calliophis, [w:] Integrated Taxonomic Information System  (ang.).
  2. a b c J.E. Gray: Illustrations of Indian Zoology, chiefly selected from the collection of Major - General Hardwicke. London: Treuttel, Wurtz, Treuttel, Jun. and Richter, 1934, s. ryc. 86. (ang.).
  3. a b L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843. (łac.).
  4. Ch.F. Girard. Descriptions of some new Reptiles, collected by the US. Exploring Expedition under the command of Capt. Charles Wilkes, U.S.N. Third Part. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 9 (1857), s. 182, 1858. (ang.). 
  5. G. Jan. Plan d’une Iconographie descriptive des Ophidiens, et description sommaire de nouvelles espèces des Serpents. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 2e Série. 10, s. 518, 1858. (fr.). 
  6. W.C.H. Peters. Über neue Reptilien aus Ostafrica und Sarawak (Borneo), vorzüglich aus der Sammlung des Hrn. Marquis J. Doria zu Genua. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1871, s. 578, 1872. (niem.). 
  7. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Calliophis. The Reptile Database. [dostęp 2018-07-20]. (ang.).
  8. R. Midtgaard: Calliophis. RepFocus. [dostęp 2019-08-18]. (ang.).
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 38.
  10. a b c Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 98.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 59.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 74.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 103.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 80.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 6.
  18. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 409. ISBN 83-01-14344-4.
  19. W. Jaroniewski: Jadowite węże świata. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984, s. 41. ISBN 83-02-00977-6. (pol.).

Bibliografia

  • Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062  (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 19268
  • GBIF: 5226841
  • identyfikator iNaturalist: 30412
  • ITIS: 700209
  • NCBI: 34991