35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 15-26 lutego 1985 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 25 filmów pochodzących z 19 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem francuskiego aktora Jeana Marais przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo niemieckiemu filmowi Kobieta i obcy w reżyserii Rainera Simona oraz brytyjskiemu filmowi Wetherby w reżyserii Davida Hare’a. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano węgierskiemu filmowi Płatki, kwiaty, wieńce w reżyserii László Lugossyego[1].
Przebieg festiwalu
Tegoroczne Berlinale zdominowało kino amerykańskie, na które nacisk położył dyrektor festiwalu Moritz de Hadeln. Prestiżowe produkcje z USA trafiły do konkursu głównego, podczas gdy sekcja Info-Schau zajęła się amerykańskim undergroundem i życiem subkultur (m.in. Gringo Lecha Kowalskiego o nowojorskich narkomanach, Paul Cadmus: Enfant Terrible at 80 Davida Sutherlanda o homoseksualnym malarzu, Before Stonewall Grety Schiller i Roberta Rosenberga o prawach gejów i lesbijek). Po ubiegłorocznym sukcesie przeglądu Środziemnomorska Panorama, w sekcji Info-Schau w czasie tegorocznej edycji zaprezentowano Panoramę Morza Bałtyckiego, w ramach której pokazano filmy z ZSRR, Polski, NRD, RFN oraz z krajów skandynawskich[2].
W konkursie głównym zwracała uwagę silna w tym roku reprezentacja kinematografii francuskiej (Michel Deville, Marguerite Duras, Jean-Luc Godard). Największy skandal stał się udziałem filmu Zdrowaś Mario Godarda. Konserwatyści i katolicy bezskutecznie próbowali go zakazać, oskarżając reżysera o bluźnierstwo[2].
Przebojami sekcji Forum były obrazy polityczne: Czasy Harveya Milka Roba Epsteina o zamordowanym działaczu gejowskim Harveyu Milku oraz Secret Honor Roberta Altmana o usuniętym z urzędu prezydenckiego Richardzie Nixonie. Z nazistowską przeszłością swojego kraju rozliczali się niemieccy filmowcy Thomas Harlan (Wundkanal) i Eberhard Fechner (trzyczęściowy dokument Der Prozeß - Eine Darstellung des Majdanek-Verfahrens in Düsseldorf)[2].
W ramach festiwalu odbyła się obszerna retrospektywa poświęcona filmowym efektom specjalnym[3], która rozpoczęła się tydzień przed oficjalnym otwarciem Berlinale. Wraz z dominującym w programie kinem amerykańskim, stała się ona przyczynkiem do burzliwych dyskusji nad komercjalizacją i amerykanizacją dzisiejszego kina[2].
Członkowie jury
Konkurs główny
- Jean Marais, francuski aktor − przewodniczący jury[4]
- Regimantas Adomaitis, litewski aktor
- Sheila Benson, amerykańska krytyczka filmowa
- Wolfgang Kohlhaase, niemiecki scenarzysta
- Onat Kutlar, założyciel Tureckiej Filmoteki i MFF w Stambule
- Luis Megino, hiszpański producent filmowy
- Ingrid Scheib-Rothbart, niemiecka filmoznawczyni
- Chris Sievernich, niemiecki producent filmowy
- Alberto Sordi, włoski aktor
- Max von Sydow, szwedzki aktor
- István Szabó, węgierski reżyser
Selekcja oficjalna
Konkurs główny
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[5]:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
After Darkness | Sergio Guerraz i Dominique Othenin-Girard | Szwajcaria | |
Contar hasta diez | Oscar Barney Finn | Argentyna | |
땡볕 Daengbyeot | Ha Myeong-jung | Korea Południowa | |
Les enfants | Marguerite Duras | Francja | |
Die Frau und der Fremde | Rainer Simon | NRD | |
Heartbreakers | Bobby Roth | Stany Zjednoczone | |
Je vous salue, Marie | Jean-Luc Godard | Francja | |
Λούφα και Παραλλαγή Loufa kai parallagi | Nicos Perakis | Grecja | |
Morenga | Egon Günther | RFN | |
Mrs. Soffel | Gillian Armstrong | Stany Zjednoczone | |
Nineteen Nineteen | Hugh Brody | Wielka Brytania | |
Noc smaragdového měsíce | Václav Matějka | Czechosłowacja | |
Pehlivan | Zeki Ökten | Turcja | |
Péril en la demeure | Michel Deville | Francja | |
Pizza Connection | Damiano Damiani | Włochy | |
Places in the Heart | Robert Benton | Stany Zjednoczone | |
Потомок белого барса Potomok biełogo barsa | Tołomusz Okiejew | ZSRR | |
Die Praxis der Liebe | Valie Export | Austria | |
Ronja Rövardotter | Tage Danielsson | Szwecja | |
瀬降り物語 Seburi monogatari | Sadao Nakajima | Japonia | |
Stico | Jaime de Armiñán | Hiszpania | |
Szirmok, virágok, koszorúk | László Lugossy | Węgry | |
Der Tod des weißen Pferdes | Christian Ziewer | RFN | |
Wetherby | David Hare | Wielka Brytania | |
Wrong World | Ian Pringle | Australia |
Pokazy pozakonkursowe
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
---|---|---|---|
2010 | Peter Hyams | Stany Zjednoczone | |
Brazil | Terry Gilliam | Wielka Brytania | |
Country | Richard Pearce | Stany Zjednoczone | |
Die Grünstein-Variante | Bernhard Wicki | RFN | |
Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm | Horst Kurnitzky i Marion Schmid | RFN | |
東京裁判 Tôkyô saiban | Masaki Kobayashi | Japonia | |
雅马哈鱼档 Yamaha yudang | Zhang Liang | Chiny |
Laureaci nagród
Konkurs główny
- Kobieta i obcy, reż. Rainer Simon
- Wetherby, reż. David Hare
- Płatki, kwiaty, wieńce, reż. László Lugossy
- Jo Kennedy − Wrong World
- Fernando Fernán Gómez − Stico
- Tołomusz Okiejew − Potomek białego lamparta
- Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
- Tage Danielsson − Ronja, córka zbójnika
- Wyróżnienie honorowe
- Tarik Akan za rolę w filmie Pehlivan
- Damiano Damiani za reżyserię filmu Sycylijski łącznik
- Marguerite Duras, Jean Mascolo i Jean-Marc Turine za scenariusz do filmu Dzieci
Konkurs filmów krótkometrażowych
- Nr. 1 - Aus Berichten der Wach- und Patrouillendienste, reż. Helke Sander
Pozostałe nagrody
- Nagroda FIPRESCI
- Proces tokijski, reż. Masaki Kobayashi
Przypisy
- ↑ Prizes & Honours 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ang.).
- ↑ a b c d 35th Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-24]. (ang.).
- ↑ Retrospective. Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-22]. (ang.).
- ↑ Juries 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ Programme 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Strona Berlinale (niem.)
- p
- d
- e
Nagrody w konkursie głównym | |
---|---|
Pozostałe nagrody |
|
Nagrody nieistniejące | |
Edycje |
|